Hi allemaal,
Poging…(tel kwijt) maar ik denk nu gewoon, ik laat het los, ik ga bloggen wanneer ik wil en waarover ik wil.
Meteen maar met de billen bloot.. ten eerste ik ben dus het gezicht achter Ingeborg Heule Photography en moeder van 2 lieve tieners.
Naast de fotografie werk ik tevens ook nog een aantal dagen bij de leukste Dierenartstenpraktijk van Nederland, namelijk die in Spierdijk. Samen met een heel gezellig en hardwerkend team en waar het nooit saai is. Laat ik dat nu eens heel leuk vinden.. De combinatie DAP en fotografie voelt heel goed voor mij. Ik houd van afwisseling en geen saaie dagen. Ik wil bezig zijn, want rust nemen vind ik lastig, maar daar werk ik aan.
Afgelopen jaar ben ik door heel veel pijnlijke stukken gegaan, er zijn nog al wat dingen gebeurd afgelopen jaren. Even in het kort, ik ben inmiddels beide ouders verloren en ik heb een scheiding achter de rug, de zorg van het verkopen van mijn ouderlijk huis en de daarbij behorende inboedel, papierwerk, eigen werk, gezin etc etc heeft er toe gebracht dat ik lang niet wist hoe ik mij moest ontspannen. Maar daar heb ik hard aan gewerkt en kan het nu zeker ook!
Een paar kleine feitjes, ik begin de dag met een vers bakje zwarte koffie en het liefst sta ik vroeg op zodat ik nog wat extra tijd heb. Ik houd van uit eten gaan, muziek, theater en ik ben graag in de natuur. Uiteraard gezellige avondjes met vrienden sla ik ook bijna nooit over.
Een paar aparte feiten over mij, ik houd van de combi wijn met chocolade hahaha, heel smerig hoor ik jullie denken maar ik vind dit dus quilty pleasure. Ik heb een hekel aan clowns maar ga ze niet uit de weg, sterker nog, afgelopen week was ik voor vakantie naar Amerika, mijn oude omgeving en vrienden bezoeken en toen zijn wij naar Salem gegaan, het plaatsje in Massachusetts waar vroeger rond 1690 de grootste heksenprocessen werden gehouden, ketterij, verbranding en vervolging. Nadat we het museum hadden bezocht, gingen we ook ghostwalks doen. Eerst een tour door het plaatsje in het donker met een kaarsje en daarna ook naar binnen, een soort spookhuis. Het is maar goed dat ze je dus niet mogen aanraken, want ik had waarschijnlijk van schrik uitgehaald. Er was daar dus ook zo’n clown en fluisterde in eens achter mij, gotcha mommie.. en weg was ik. Zover iets over de clowns. Nog meer aparte feiten? Ik weet het niet echt, voor mij zijn ze normaal kennelijk hahaha!
Maar goed, dit is nog niet helemaal met de ‘billen bloot’..er volgt binnenkort meer!
Liefs, Ingeborg
